طراحی انتقادی مفهومی نسبتاً نوین در اندیشه طراحی معاصر است که بر خلاف جهت‌گیری سنتی طراحی صنعتی، نه درصدد حل مسئله یا تولید محصول، بلکه به‌دنبال طرح پرسش، ایجاد تأمل، و نقد ساختارهای قدرت، فناوری و فرهنگ است. این مقاله با تکیه بر نمونه‌های تصویری از آثار طراحانی چون فیلیپ استارک (Philippe Starck)، مارتینو گامپر (Martino Gamper)، یرتسی سیمور (Jerszy Seymour) و دیگران، به تحلیل جایگاه طراحی انتقادی در بستر طراحی صنعتی می‌پردازد. این تحلیل نشان می‌دهد که چگونه طراحی صنعتی می‌تواند از سطح عملکرد و تولید عبور کرده و به بستری برای تفکر فرهنگی و اجتماعی بدل شود.