#متروپلیس، شاهکار #فریتس_لانگ، فقط یک فیلم صامت علمی‌تخیلی نیست؛ بلکه تصویری از شهری آینده‌نگر است که با طراحی‌های عظیم، ربات انسان‌نما و معماری طبقاتی، نقدی تند به جامعه‌ی صنعتی و نابرابری‌هایش می‌زند.
فیلمی که دیزاین در آن نه پس‌زمینه، بلکه زبان اصلی روایت است: از آسمان‌خراش‌ها تا بدن ماشینی ماریا.
در این جلسه به نقد و گفت‌وگو درباره‌ی این شاهکار سینمایی پرداختیم.
به همراه نگین یشمی و مریم باهوش ثابت
📅 زمان: یکشنبه ١۶ شهریور ساعت ٢٠ به وقت تهران
📍 پخش زنده از اینستاگرام: zign.ir
در نخستین اپیزود ویدئوکست زاین، گفتگویی میان بیژن، وحید و نگین شکل گرفت که به بررسی رابطه‌ی دیزاین و بحران اختصاص داشت. موضوعی که نه
#متروپلیس، شاهکار #فریتس_لانگ، فقط یک فیلم صامت علمی‌تخیلی نیست؛ بلکه تصویری از شهری آینده‌نگر است که با طراحی‌های عظیم، ربات انسان‌نما و معماری طبقاتی، نقدی تند
طراحی انتقادی مفهومی نسبتاً نوین در اندیشه طراحی معاصر است که بر خلاف جهت‌گیری سنتی طراحی صنعتی، نه درصدد حل مسئله یا تولید محصول، بلکه به‌دنبال طرح پرسش، ایجاد تأمل، و نقد ساختارهای قدرت، فناوری و فرهنگ است. این مقاله با تکیه بر نمونه‌های تصویری از آثار طراحانی چون فیلیپ استارک (Philippe Starck)، مارتینو گامپر (Martino Gamper)، یرتسی سیمور (Jerszy Seymour) و دیگران، به تحلیل جایگاه طراحی انتقادی در بستر طراحی صنعتی می‌پردازد. این تحلیل نشان می‌دهد که چگونه طراحی صنعتی می‌تواند از سطح عملکرد و تولید عبور کرده و به بستری برای تفکر فرهنگی و اجتماعی بدل شود.
آیا تجربه فقط آن چیزیست که پس از عرضهٔ محصول به کاربر میرسد؟ یا آن روح نامرئیست که از دل طراحی، پژوهش، و حتی نیت
سهشنبه سیزدهم خرداد ماه، ساعت 18 با هم به تماشای قسمت چهارم مجموعه مستند “طراحان تنها” که درنگی در زندگی و آثار مصطفی میرفندرسکی است،
طراحی ایرانی همیشه یکی از دغدغهها و آرزوهای همهٔ کسانی بوده که در یک قرن گذشته با پدیدهٔ مدرنِ «دیزاین» آشنا شده و نیز به
