بِل دیزاین،[1]Bel Design (bel disegno). که به معنای طراحی زیباست، معادل ایتالیایی اصطلاح (←) «طراحی خوب»[2]good design. است. اوج شکوفایی بل دیزاین در سال‌های ۱۹۶۰ و اوایل سال‌های ۱۹۷۰ بود: با شروع رونق اقتصادی ایتالیا پا گرفت و زمانی رو به پایان گذاشت که بحران نفت و جنبش‌های ضدطراحیِ منتقدِ صنعتْ بسیاری را ــ نسبت به نقش روبه‌گسترش طراحی ــ بدگمان کرده بودند. ویژگی‌های بارز بل دیزاین فرم شکیل، آزمایش‌گری، و تعامل با صنایع علاقه‌مند و جویای نوآوری بود. سازنده‌ترین این تعامل‌ها با صنعت پلاستیک‌سازی شکل گرفت. بل دیزاین تولید بسیاری از آثار همیشه‌مقبول دورهٔ مدرن را در کارنامه دارد، ازجمله: پیلا، صندلی‌های تاشوی پلاستیک‌شیشه‌ای جانکارلو پیرِتّی، که برای کاستِلّی در ۱۹۶۸ طراحی شد؛ سِلِنه، صندلی پلاستیکی ویکو ماجیسترِتّی برای شرکت آرته‌میده در ۱۹۶۹ طراحی شد؛ و دیوی‌سومه ۱۸: ماشین‌حساب ماریو بِلّینی که برای شرکت اولیوِتّی در ۱۹۷۲ طراحی شد.[3]Plia, Giancarlo Piretti’s Plexiglas folding chair for Castelli (1968), 4867, Joe Colombo’s chair for Kartell (1968), Selene, Vico Magistretti’s plastic chair for Artemide (1969), and the … Continue reading
← طراحی صنعتی.
—
مؤلف: کلودیا نویمن | Claudia Neumann
مترجم و ویراستار: علیرضا راستین کیا
پانوشت‌ها
| ￪1 | Bel Design (bel disegno). |
|---|---|
| ￪2 | good design. |
| ￪3 | Plia, Giancarlo Piretti’s Plexiglas folding chair for Castelli (1968), 4867, Joe Colombo’s chair for Kartell (1968), Selene, Vico Magistretti’s plastic chair for Artemide (1969), and the Divisumme 18, Mario Bellini’s calculator for Olivetti (1972). |
